محدودیت های آرماتور ها در قطعات فشاری ( ستون ها )
محدودیت های آرماتور : در قطعات فشاری سطح مقطع آرماتور طولی نباید کمتر از 0?01 و بیشتر از 0?06 سطح مقطع کل باشد .
محدودیت مقدار حداکثر باید در محل وصله های پوششی میلگرد ها نیز رعایت شود .
در صورت استفاده از فولاد S400 در آرماتور های طولی مقدار حداکثر در خارج از محل وصله ها به 0?045 سطح مقطع کل محدوده می گردد .حداقل آرماتور طولی در ستون ها برای تحمل خمش ، صرف نظر از انکه وجود داشته باشد یا نباشد ، و همچنین برای کاهش آثار جمع شدگی و خزش تحت اثر تنش های فشاری دائمی به کار می رود .
آزمایش ها نشان می دهند که پدیده های جمع شدگی و خزش تمایل دارند تنش های وارده ناشی از بار را از بتن به فولاد انتقال دهند .
این امر تحت اثر بارهای بهره برداری دائمی می تواند باعث افزایش تنش در آرماتور ها تا حد تسلیم فولاد شود .
به این علت آیین نامه حداقل آرماتور مقطع ستون ها را 0?01 در صد سطح مقطع کل ستون محدود می کند .
آرماتور های زیاد در مقطع ستون باعث مشکلات اجرایی در بتن ریزی نیز می شود .
در چنین حالتی بهتر است ابعاد ستون را افزایش داد و یا از بتن یا آرماتور مقاومتر استفاده کرد .
حداکثر مقدار آرماتور در ستون ها به 0?06 درصد سطح مقطع کل ستون محدود می شود که در صورت وجود وصله های پوششی در یک مقطع این مقدار به 0?04 درصد سطح مقطع کل ستون تقلیل می یابد .
حداقل تعداد میلگرد های طولی در قطعات فشاری به شرح زیر است :
- الف ) میلگرد های داخل تنگ های مدور یا مستطیلی ،4 عدد
- ب ) میلگرد های داخل تنگ های مثلثی ، 3 عدد
- پ) میلگرد های داخل دورپیچ ، 6 عدد
به طور کلی در ستون ها لازمست هر آرماتور طولی در گوشه یک تنگ قرار گیرد .
برای مثال در تنگ های مستطیلی 4 میلگرد و در تنگ های مثلثی شکل 3 میلگرد باید در رئوس تنگ ها قرار داده شوند .
برای میلگرد های محصور توسط مارپیچ ها حداقل به شش میلگرد نیاز است .
موقعیت آرماتور های طولی در حالتی که تعداد میلگرد ها در مقطع کمتر از 8 بوده و به صورت دایره ای چیده شده باشند در مقاومت خمشی ستون هایی که تحت تاثیر بارگذاری خارج از مرکز قرار گرفته اند ، موثر است .