بستن میلگرد ها
بستن میلگرد های فولادی باید قبل از بتن ریزی ، بر اساس طرح و محاسبه ، به یکدیگر بسته و یکپارچه شونذ تا از جابه جا شدن آن ها طی عملیات بتن ریزی تا خودگیری بتن جلوگیری شود .
بستن میلگرد ها به یکدیگر از نظر زمان و مکان بستگی به وضعیت کارگاه و نوع قطعه دارد که تصمیم گیری در مورد چگونگی ان به عهده تکنسین ساختمان است تا حداکثر کارایی حاصل شود .
گاهی تمام یا قسمتی از میلگرد ها خارج از قالب می بندند و یک شبکه را تشکیل می دهند و سپس ان را در قالب قرار می دهند ( شبکه ی کف فونداسیون منفرد ).
گاهی نیز میلگرد ها را در قالب به یکدیگر می بندند ( مانند میلگرد های سقفی بتنی ) .
برای بستن دو میلگرد به یکدیگر ، بیشتر از مفتول نرم با قطر 1?5 تا 2 میلیمتر استفاده می کنند که اصطلاحا به این عمل پره زدن می گویند .
انواع گره های متداول برای بستن دو میلگرد به یکدیگر
گره ساده ( لغزان) :گره ساده ، متداولترین گره برای اتصال میلگرد های اصلی و فرعی در شبکههای افقی مانند سقف و فونداسیون با امکان اجرای سریع است .
گره صلیبی
در مواقعی که به علت استفاده از میلگرد های قطور ، تعداد نقاط اتصال کم باشند ، برای استکام بیشتر اتصال میلگرد ها به یکدیگر ، از این گره استفاده می شود .
گره پشت گردنی
در ستون ها و تیر ها برای اتصال محکم میلگرد ها به خاموت ها در گوشه ها ، اغلب از این نوع گره استفاده می کنند .
گره اصطکاکی
در اتصال میلگرد ها در شبکه ها و صفحات قائم ( شبکه های دیوار های بتنی ) برای جلوگیری از لغزش میلگرد های افقی ، از این نوع گره استفاده می شود .
هر سه گره ( صلیبی ، پشت گردنی و اصطکاکی ) به صورت دوبل هم انجام میشود .