فروش پروفیل ، میلگرد و آهن

میلگرد گذاری دیوار ها

میلگرد گذاری دیوار : از دیوار های بتنی در شرایط مختلف در ساختمان ها استفاده می شود .

دیوار ها را از نظر رفتار  سازه ای می توان به 5 دسته زیر طبقه بندی کرد :

دیوار های حائل

میلگرد گذاری دیوار : دیواری است که به منظور پایداری در مقابل فشار جانبی خاک به کار می رود .

در اغلب حالت ها عامل پایداری ، وزن دیوار است .

دیوار های باربر ( بار قائم )

میلگرد گذاری دیوار : دیواری است که علاوه بر وزن خود ، نیروی خارجی قائمی را تحمل می کند که ناشی از عکس العمل سقف یا نظایر ان است .

به دلیل اهمیت این دیوار ها ، ضوابط خاصی برای آن ها در نظر گرفته شده است .

برخی از این ضوابط به قرار زیرند :

• دیوار ها باید برای بار های خارج از مرکز و هر گونه بار جانبی که در معرض آن ها قرار می گیرند ، طراحی شوند .
• دیوار ها باید به اعضای متقاطع با آن ها مانند کف ها ، بام ها ، ستون ها و پایه ها و پی ها و غیره مهار شوند .
• دیوار های با ضخامت بیشتر از 25 سانتی متر باید دارای دو شبکه فولادی در دو طرف دیوار ، که پوشش بتنی هر شبکه حداقل 5 سانتی متر است ، باشند . فاصله محور به محور میلگرد ها نباید از 1?5 برابر ضخامت دیوار یا 25 سانتی متر بیشتر باشد . در محل بازشو ها در دیوار باید حداقل 2 میلگرد آجدار نمره 16 در اطراف بازشو ، پنجره ها و در ها بکار برده شود .

دیوار های زیر زمین

میلگرد گذاری دیوار : دیوار زیر زمین ، در واقع نوعی دیوار حایل است که علاوه بر فشار جانبی خاک ، نیرو های قائم را تحمل می کند .

حداقل ضخامت دیوار های زیر زمین 20 سانتی متر و در نقاط مرطوب حداقل  30 سانتی متر است .

همیشه دیوار زمین باید دارای ضخامتی بیش از دیوار های بالای آن باشد .

دیوار های غیر باربر ( جداکننده و دیوار های پیرامونی )

میلگرد گذاری دیوار : به دیوار های محیطی ساختمان ، جدا ساز داخلی و دیوار های محوطه ، دیوار غیر باربر می گویند .

( گفتنی است که دیوار های محوطه تحت اثر نیروهای جانبی باد قرار می گیرند . )

در طراحی این دیوار ها باید به عایق بودن آنها در مقابل صدا توجه کافی داشت .

( به جز  دیوار های محوطه )

دیوار های برشی

میلگرد گذاری دیوار : دیواری است که برای مقاومت در برابر نیروهای جانبی ، که در صفحه دیوار عمل می کنند ، به کار گرفته میشود .

به این دیوار ها دیافراگم قائم نیز گفته می شود .

دیوار های برشی در حقیقت دیوار های بتن آرمه هستند که از سختی داخل صفحه ای بسیار زیاد برخوردار می باشند .

این دیوار ها مشابه یک تیر کنسولی قائم و عمیق عمل می کنند که برای ساختمان پایداری جانبی ایجاد نموده و در مقابل برش و لنگر های خمشی ناشی از بار های جانبی مقاومت  می کنند .

این دیوار ها قسمت عمده برش ناشی از نیروهای جانبی را تحمل کرده و به زمین انتقال می دهند .

با این وجود ، از آنجا که دیوار های برشی مانند تیر های طره ای قائم هستند ، عملکرد اصلی آن ها عملکرد خمشی است نه برشی .

در دیوار های برشی با نسبت ارتفاع به طول کوچک ، برش بیش از خمش حائز اهمیت است .

در مقابل در دیوار های برشی بلند تر ، لنگر خمشی از اهمیت به مراتب بیشتری برخوردار است .

به دلیل مشابهت عملکرد دیوار های برشی با تیر های عمیق ، فولاد های برشی در آن ها هم به صورت افقی و هم به صورت قائم قرار داده می شوند .

در دیوار های برشی کوتاه تر ، فولاد های افقی کمتر موثر بوده و فولاد های برشی قائم نقش موثرتری دارند .

در مقابل در دیوار های برشی بلندتر ، فولاد های برشی افقی تاثیر بیشتری در تحمل برش دارند .

دیوار برشی را با ملاحظه ی ملزومات معماری طرح کرده و در قسمت ها یمختلف پلان ساختمان می توان قرار داد ، اما باید دقت کافی به عمل آورد که قرار گرفتن آن در پلان تا حد امکان متقارن باشد .

در صورتی که میلگرد های خمشی در دو لبه ی دیوار متمرکز شوند ، شکل پذیری دیوار بیشتر می شود .

بهتر است که میلگرد های کششی به وسیله ی تنگ یا خاموت دورپیچ شوند .

در ساختمان های کوتاه و متوسط لزومی ندارد که دو لبه ی دیوار را به صورت برجسته در آوریم.

همچنین ضخامت دیوار در این ساختمان ها ، معمولا ثابت در نظر گرفته می شود .